De heksenwond ontrafeld

Er leeft iets ouds in ons. Een herinnering zonder beeld, een angst zonder oorsprong. Het fluistert: 'Wees voorzichtig. Blijf stil. Laat je niet zien.' Dit is de heksenwond.

Je hebt een mooie praktijk of job, cliënten zijn helemaal tevreden over je werk, je voelt dat je iets waardevols te brengen hebt. Toch slaag je erin om jezelf telkens weer te saboteren voor dat grote event. Je durft jezelf niet te tonen op je sociale mediakanaal, want hoge bomen vangen immers veel wind. Je opereert liever in de luwte met je talenten en gaven. In veel gevallen zie ik vrouwen in mijn praktijk waar een onderliggende ‘heksenwond’ de oorzaak is hiervan.

Het karmische geheugen van de heksenwond

Tussen de 14de en de 18de eeuw werden in Europa honderdduizenden 'heksen' veroordeeld. Het waren meestal sterke, autonome en onafhankelijke vrouwen met kennis van kruiden, natuurlijke geneeswijzen, astrologie en vroedkunde. Die vrouwen pasten niet in het maatschappelijk stramien opgelegd door de kerk of de gemeenschap. Ze waren de zonderlingen die hun eigen weg baanden. Unieke persoonlijkheden die vaak de dood vonden op de brandstapel.

Veel van deze vrouwen werden verraden door andere vrouwen, uit angst. Alle banden tussen vrouwen werden doorgeknipt en het was gevaarlijk om een 'zuster' in vertrouwen te nemen. Op deze manier werd de vrouwelijke energie in de verdrukking geduwd.

Alhoewel veel van deze vrouwen hun bloedlijn niet zullen verder gezet hebben, gezien ze op de brandstapel belandden, leeft deze periode wel verder in ons DNA. Diegenen die zich aanpasten om meer in het gareel te lopen en de dans ontsprongen, hebben zich vaak wel voortgeplant. Alsook diegenen die de vervolgingen gadegeslagen hebben. Deze vervolgingen hebben dus een plekje in ons collectief DNA, net zoals de wereldoorlogen hier een plek in hebben.

Hoe herken je de heksenwond?

• Angst voor vuur
• Zelfcensuur
• Moeite met het vertrouwen van andere vrouwen
• Zoeken naar externe goedkeuring en legitimatie
• Je niet zichtbaar willen maken
• Schrik hebben van je eigen gaven en intuïtieve kennis
• Steeds matigen en nuanceren

De evolutie naar de wijze vrouw

Elke vrouw draagt een innerlijke bron van voelende wijsheid in zich. Maar de weg daar naartoe is zelden rechtlijnig. Het is een proces. Een geleidelijke evolutie. Van jong meisje, naar moeder, naar wijze vrouw.

• Het jonge meisje is nog puur, intuïtief en verbonden met haar innerlijke wereld. Maar ze leert al snel dat deze gevoeligheid ‘te veel’ is. Dus begint ze zich aan te passen. Ze leert te pleasen, te zwijgen, zich klein te maken.
• De moeder leert via ervaring. Ze wordt geconfronteerd met pijn, liefde, verlies en verantwoordelijkheid. Hier ontwaakt stilaan het innerlijke vuur. Ze begint opnieuw te luisteren naar de fluistering van haar intuïtie.
• De wijze vrouw hoeft niet meer te pleasen. Ze weet wie ze is. Ze draagt haar kennis, niet om te overtuigen, maar om te belichamen. Haar weten wordt een levenshouding. Ze wordt gids, anker, lichtbaken.

Toch botsen we vaak op angst als we deze transitie maken. Angst om te voelen wat we al wisten als jong meisje. Angst om onze kracht te belichamen. We zijn bang geworden voor onze eigen wijsheid. Bang voor wat er zou kunnen gebeuren als we ze echt gaan leven.

Zichtbaarheid als heling

Elke keer je je wilde vrouwelijke kracht durft te tonen, brengt de wereld dichter naar het herstellen van het evenwicht tussen mannelijk en vrouwelijk. Door jezelf zichtbaar te maken en je kop boven het maaiveld uit te steken, verander je de koers van onze geschiedenis. Je toont dat de heksenvervolgingen de vrouwelijke intuïtie niet hebben klein gekregen. Elke vrouw die opstaat, maakt de weg vrij voor andere vrouwen. We hebben maar een paar moedige pioniers nodig om de weg te banen.

Toch vraagt de heksenwond niet om harder te vechten, maar net om zachter te worden. Want vrouwelijkheid omvat zachtheid in al haar facetten. Laten wij vrouwen ons terug echt durven verbinden. Het is tijd om samen op te staan!