Spirituele Bloom Fairs • 8 december 2024 • Furnevent Veurne

Stilte als ritueel

Inspiratie
04/09/2024
Stilte als ritueel

Begin 2010 was het, toen ik me inschreef voor mijn eerste stilteretraite. Het waren de beginjaren van ‘mindfulness’ in België. Ik had er mijn eerste 8 weken-cursus MBSR (mindfulness based stress reduction) op zitten, en wou wel eens proeven van zo’n retraite.

Ik herinner het mij nog goed: de stilteretraite zou een dag na mijn thuiskomst beginnen. De thuiskomst … van mijn allereerste solo citytrip naar New York. Die trip was in één woord: a-ma-zing. Spannend, maar ó zo krachtig. Levendig, grensverleggend en op mijn lijf geschreven. Ik liet me helemaal leiden door de energie van de stad én mijn metroplannetje, kwam op de mooiste plekjes en kreeg er een heerlijk lentezonnetje bij. Ik trakteerde mezelf op de tofste terrasjes en ging koffie drinken met een vriendin die daar toevallig op zangstage was. Na een week voelde ik me al zo ‘local’, dat ik met grote tegenzin het vliegtuig weer op moest.

“Lieve mensen, vanaf nu gaan we met z’n allen de stilte in”, zei de begeleider. “Zoek geen oogcontact, praat niet met elkaar. Maar ga op zoek naar de stilte in jezelf.”

Toen kwam ik thuis. En een dag en een wasmachine later, was ik onderweg naar de abdij van Affligem. Ik was nog compleet in de roes van mijn reis, en zag de stilteretraite helemaal zitten. Vijf dagen in stilte, zo lastig kan dat toch niet zijn? Ik was tenslotte net alleen op reis geweest. Ik installeerde me op mijn kamer en vatte ‘s avonds post in de zaal waar de eerste bijeenkomst was.

Twee internationale begeleiders verwelkomden ons en legden de basisafspraken uit. Gsm’s uitschakelen en afgeven. Ochtendmeditatie om 7u, dan ontbijt, dan weer meditatie, gevolgd door wandelmeditatie, lunch en rustpauze. Om 16u opnieuw meditatie en wandelmeditatie, na het avondeten een inspirerende ‘talk’ en tenslotte een hartmeditatie voor het slapengaan. “Lieve mensen, vanaf nu gaan we met z’n allen de stilte in”, zei de begeleider. “Zoek geen oogcontact, praat niet met elkaar. Maar ga op zoek naar de stilte in jezelf.”

Alles hangt af van hoe je stilte interpreteert

Stilte als ritueel Eve Schippers visual artikel Bloom

De eerste dag. Ik mediteer en doe met alles mee. Ik merk wel dat mijn gedachten af en toe de vrije loop gaan, maar ik luister naar de instructies en denk wel dat ik goed bezig ben.

De tweede dag valt (in mijn herinnering) al bij al ook nog goed mee, maar ik begin me wel af te vragen wat ik daar nu juist zit te doen.

Op de derde dag van de stilteretraite is het hek van de dam. Ik heb het gevoel dat ik mijn tijd aan het verspelen ben, dat het ‘echte’ leven buiten ligt. Ik heb net een fantastische week achter de rug, en hier gebeurt er … niets. Op een paar uur tijd heb ik mezelf helemaal overtuigd: ik besluit om te vertrekken.

Vastberaden ga ik het nieuws melden aan de organisator. Hij neemt me even apart en vraagt me waarom. Ik probeer het zo goed mogelijk te beargumenteren. Hij glimlacht en gebaart me om te gaan zitten. Heel kalm en vriendelijk legt hij me uit dat dit nu nét is wat onze mind met ons doet. Ik vind het niet leuk, en dus hop, ik moet hier weg. Hij zei: “Zolang je toegeeft aan die grillen, ben je nooit echt vrij.” Hij sprak over onze monkey mind, die altijd van ‘tak’ naar ‘tak’ springt en eigenlijk nooit écht stil is. Het is pas door zelf stil te worden (en daar helpt ‘uiterlijke’ stilte en het wegnemen van prikkels bij), dat je dat proces kan beginnen aanschouwen en de ‘observeerder’ wordt van je gedachten, zonder ermee samen te vallen.

“In die ruimte, vind je de vrijheid waar je in je diepste wezen naar op zoek bent.”

De organisator stelt voor ik dat even een time out neem: “Ga een lange wandeling maken, neem een warm bad, laat bezinken wat we zojuist hebben besproken, en als je dan nog wil vertrekken, dan is dat jouw volste recht.” Iets in mij was geklikt. Ik had hem begrepen. Toen ik hem ‘s avonds vertelde dat ik bleef, kon ik hem wel kussen. Zo dankbaar was ik voor dit inzicht. Híer draait het dus om: vrij zijn op elk moment, ook wanneer dingen niet lopen zoals ik het wil, ook wanneer ik niet op de plek ben waar ik op dat moment het allerliefste wil zijn (New York!), ook wanneer ik me eenzaam of verdrietig voel. “Loop niet weg, maar leer het te observeren. Leer ernaar te kijken, vanuit je hele zijn, dat zoveel groter is dan je gedachten.”

Ik geloof dat een deel van mij zo stil is (geworden), omdat ik zoveel verlies heb meegemaakt. Er is een kern van verdriet die ik zelfs in de mooiste woorden niet uitgelegd krijg. Het is stil. Diep stil. Daar bedoel ik niet zwaar mee. Eerder heilig stil.

Eve Schippers

Toen ik na vijf dagen weer naar huis ging, was het écht stil in mezelf. Ik voelde me zachter en meer verbonden met mijn hart. Ik stapte uit de auto, waar mijn vader me opwachtte. De allereerste bloemen tooiden de kleine magnolia die ik de winter ervoor had geplant. En plots barstte ik in tranen uit. Zo gevoelig was ik geworden, zo ontroerd, zo verfijnd. Elke prikkel kwam honderd keer sterker binnen, en deze ging recht naar mijn hart.

Uiteindelijk zou ik nog verschillende keren op stilteretraite gaan, onder meer in Sri Lanka en India. Het was telkens een bijzonder intense ervaring. Elke keer kwam ik wel zo’n mijlpaal tegen waar mijn hoofd me in een valstrik zette. Maar ook elke keer (soms met hulp van een begeleider) bewoog ik me er doorheen, en werd het daarna stiller en vrediger in mezelf. Soms zó stil en vredig dat ik nooit meer weg wou uit die ‘toestand’. Stilte kan soms verslavend werken …

Stilte is ondertussen een belangrijk deel geworden van mezelf en mijn leven. Ik merk dat ik het niet altijd gemakkelijk uitgelegd krijg naar mensen toe, hoe mooi ik stilte vind. Hoe hard ik het nodig heb. Ik herinner me de beginjaren met mijn lief, toen we voor het eerst samenwoonden. Hij werd er bij momenten gek van, van de stilte in huis. Hij interpreteerde stilte als doods, als leeg. Alsof er in stilte geen leven zit.

Het is pas later, door zelf rustiger te worden, dat hij stilte meer leerde appreciëren. Enerzijds begon hij eraan te wennen. Anderzijds werd onze omgeving, door in de natuur te gaan wonen, vanzelf stiller. En dat voelt goed. Onlangs stuurde hij mij een berichtje: “Ik drink mijn ochtendkoffie zonder radio. Je hebt me leren genieten van de stilte.”

De dood is ook stil

”Veel mensen die aanwezig zijn bij het overlijden van een dierbare, vertellen nadien dat het ook een heel vredig moment is. Heilig.”

Ik geloof dat een deel van mij zo stil is (geworden), omdat ik zoveel verlies heb meegemaakt. Er is een kern van verdriet die ik zelfs in de mooiste woorden niet uitgelegd krijg. Het is stil. Diep stil. Daar bedoel ik niet zwaar mee. Eerder heilig stil. Levens-stil. Alsof ik aan de kern van het leven heb geraakt. En daar bevindt zich ook de dood. De dood is stil. Zo stil dat we er ongemakkelijk van worden. Pijnlijk stil, omdat de dood ons een dierbare ontneemt. Die eerste stilte kan je luguber noemen. Maar veel mensen die aanwezig zijn bij het overlijden van een dierbare, vertellen nadien dat het ook een heel vredig moment is. Heilig. Omdat je nooit zo dicht aan de essentie van het leven kan raken als aan het voeteinde van de dood.

Ik sluit mijn ogen. Ik neem de tijd om mijn gedachten nog even te laten razen en de omgevingsgeluiden in me op te nemen. Ik adem langzaam in en uit. Bij elke ademhaling wordt het iets rustiger in mij vanbinnen. De geluiden ebben weg, de gedachten zwakken af dankzij mijn focus op mijn op- en neergaande buik. Ik fluister in mezelf het woord vrede. Vrede. En rust. Hier ben ik. Hier en nu. Er mag van alles rond mij gebeuren. Maar hier en nu is het stil. In mezelf. En dat is exact waar ik wil zijn.

Eve Schippers is schrijfster & inspirator rond (omgaan met) rouw en verlies, bewustwording en innerlijk werk.
Neem een kijkje op haar website.

Vond je dit een boeiend artikel en wil je meer artikelen?

Abonneer je nu en ontvang één jaar lang alle edities van Bloom. Bespaar €20 en geniet van de voordelen.

Reacties

Een account is verplicht om te reageren. Log in of registreer je nu

Inloggen / registreren
Recente editie

Word een Bloom’er

  • >

    8 edities van het Bloom-tijdschrift op jaarbasis

  • >

    toegang tot alle leesartikelen uit het Bloom-tijdschrift + extra leesvoer

  • >

    EXCLUSIEF! bereken en lees (on)beperkt persoonlijke geboortehoroscopen

  • >

    kortingen op geselecteerde producten in de BloomShop

  • >

    unieke themahoroscopen: je Jaarhoroscoop 2024, Ascendanthoroscoop 2024-2025, je Chinese horoscoop 2024,...

Nieuwsbrief

Meld je aan voor de nieuwsbrief van Bloom en geniet 5% korting in de Bloom Shop.
Wekelijks ontvang je inspirerende leesartikelen, promoties en zoveel meer.
De kortingscode ontvang je in je mailbox.
Have a magical day!
Bloom