De mythe van de work-life balance

Als je uitgaat van iets dat in balans is, in evenwicht is, dan zou je eigenlijk moeten veronderstellen dat iets 50-50 verdeeld is. In gelijke delen dus. 50% van je tijd gaat dan naar je werk, en 50% van je tijd naar je privé. Simpel, niet? Dat betekent 8 uur op je werk. En 8 (wakkere) uren thuis. Probleem opgelost. De perfecte balans. Geen discussie mogelijk. Dit impliceert wel vrij lange dagen maken. Half zeven op, half elf naar bed. En wat met je woon-werkverkeer, als hiervan opnieuw sprake is, valt die dan onder werk of onder privé? En waar en wanneer zet je dan de knop om van werk naar privé en omgekeerd? Het is duidelijk, de perfecte balans vinden is zo goed als een onmogelijke opgave. En het is al helemaal niet evident als je werkplek op dit moment noodgedwongen ergens in je eigen huis ligt. Want halverwege de trap de switch maken, blijkt voor veel mensen nog veel lastiger te zijn dan tijdens een autorit van een half uur of langer.

Er zijn mensen die heel veel werken, lange dagen maken en toch niet het gevoel hebben dat er een disbalans is. Waarom niet? Omdat ze het gevoel hebben nog steeds in control te zijn. De tijd die ze besteden aan werk en privé is gebaseerd op de eigen keuze. Een zelfstandig ondernemer die echt zijn passie volgt, die vindt het bijvoorbeeld vaak heerlijk om ‘s avonds na de dagtaak nog met nieuwe dingen bezig te zijn. “Dat voelt helemaal niet als werken!", hoor je zo iemand dan zeggen, “Ik vind het gewoon leuk, ik krijg er energie van". Omgekeerd zijn er mensen die, als je de agenda technisch zou ontleden, eigenlijk helemaal niet te klagen hebben. Bij nader inzien hebben zij veel meer vrije tijd dan ze zelf dachten.

Toch hebben deze mensen het gevoel dat het niet goed zit. Dat er te veel werkdruk is bijvoorbeeld. Of te weinig tijd voor zichzelf. Meestal zie je dat het gevoel van keuzevrijheid hier ontbreekt. Men voelt zich niet vrij (bewust of onbewust) om te doen wat men op dat moment zelf het belangrijkste acht. Of waar men de meeste energie van krijgt. Onder druk van een veeleisende werkgever bijvoorbeeld, of gewoon omdat iemand moeilijk 'neen' kan zeggen, een ander niet wil teleurstellen. Of omdat de kinderen nog jong zijn en heel veel aandacht opeisen. Noem het maar op, er zijn tig redenen waarom iemand het gevoel kan hebben niet zelf in de lead te zijn. En dan ontstaat de disbalans. De verstoorde work-life balans. En dat heeft helemaal niets met 50-50 te maken.

(lees verder onder de afbeelding)

Als we weten dat het gevoel van wel of geen balans eigenlijk niet zozeer te maken heeft met het aantal uren dat je besteedt aan je werk of je privé, maar vooral te maken heeft met het feit dat je wel of niet het gevoel hebt een vrije keuze te hebben, dan ligt daar de oplossing voor meer balans. Dat brengt ons bij de belangrijkste vraag: hoe zorg je ervoor dat het gevoel van ‘in control’ zijn primeert? In de huidige context van de covid-19 pandemie en alle uitdagingen die deze situatie met zich meebrengt, is deze vraag wellicht belangrijker dan ooit. Een vraag die in coaching heel vaak op tafel komt te liggen. En wel om deze reden: de sleutel van het ‘in control’ zijn ligt bijna altijd in het leren loslaten van die zaken waar je geen controle over hebt. Wil je het nog contradictorischer? Gemakkelijker gezegd dan gedaan dus.

‘Kiezen is verliezen’ is een uitspraak die velen onder ons zullen onderschrijven. Echter ‘kiezen is vooral winnen’, omdat het je de ruimte, de vrijheid en niet in het minst de tijd geeft om te focussen op die zaken die jou dichter bij jouw doel brengen. En als dat doel op dit moment een gevoel van meer balans is tussen werk en privé, dan zijn de keuzes rationeel gezien eigenlijk heel eenvoudig. Er zit echter een addertje onder het gras. Wij zijn nu eenmaal geen puur rationele wezens. De noodzakelijke voorwaarde om te slagen ligt in de vrijheid die je jezelf geeft om die keuzes ook daadwerkelijk te mogen maken. Dingen los te laten. Eventueel mensen teleur te stellen. Die dingen te parkeren waar je op dit moment toch geen invloed op hebt. Controle herwinnen door los te laten dus. En jouw energie daar te besteden waar je wel invloed op hebt. Denk aan een emmer met modderig water. De snelste manier om het water helder te krijgen is ‘niets’ te doen. En wat je daarmee ‘wel’ doet, is het zand de tijd geven om te zakken naar de bodem. Dat doe je niet door harder te werken, maar door te vertrouwen op het proces.

(lees verder onder de afbeelding)

Meer lezen?

ENERGIEDOSSIER / Wat als je werk meer energie neemt dan geeft?
Hoe bestaat de Stier als werkgever/werknemer?
Hoe bestaat de Ram als werkgever/werknemer?
Jouw werk volgens de Gypsy waarzegkaarten