Blijf schijnen, ook als je omgeving het je niet gunt

Wat niemand zegt over groeien, is dat het eenzaam kan zijn

Mensen houden van voorspelbaarheid. Van herkenning. En als je verandert, ben je plots een spiegel voor wie niet durft, niet kan of gewoon niet wil. Wat eerst bewondering leek, blijkt later afgunst en jaloezie. Niet altijd hard of uitgesproken, maar eerder subtiel voelbaar in de kleine dingen. Een grapje dat nét wat te scherp is. Geen felicitatie bij een nieuwe stap. Onverschilligheid waar je hoopte op erkenning. Té lange stiltes van wat later een Frenemy (een valse vriend) bleek te zijn. En toch … Moet je blijven schijnen, want wat is het alternatief? Jezelf kleiner maken? Je licht dimmen zodat een ander zich comfortabeler voelt?

Kiezen voor jezelf is verliezen

De confrontatie met jaloezie en afgunst vanuit mijn omgeving stopte niet. Ook op latere leeftijd verloor ik ‘vrienden’ die vonden dat ik teveel bezig was met mijn potentieel. Het was nog steeds pijnlijk, maar ik begreep beter waarom mensen jaloers of afgunstig zijn, en leerde hoe ik sterk op mezelf moest blijven staan.

Het belangrijkste is dat je jezelf gunt wat je misschien van een ander had willen krijgen. Erkenning. Trots. Support. Je mag dat jezelf geven. En ja, het doet pijn als dat niet komt van wie je dat het liefst zou ontvangen. Maar het is geen reden om te stoppen. Jouw pad is van jou. En onderweg kom je gaandeweg anderen tegen die wél kunnen kijken zonder te vergelijken, zonder te oordelen, die openstaan om samen met jou te groeien, in een wederkerige verbinding. Ze zijn misschien schaarser, maar ze zijn goud waard. Koester ze.

Je hoeft niemand voorbij te steken. Je hoeft alleen jezelf te worden

De mooiste groei is niet die waarin je wint van anderen, maar die waarin je thuiskomt bij jezelf. Dat is de vorm van succes die niemand je kan afnemen - ook niet wie het je stiekem niet gunt. Blijf dus schijnen. Niet omdat het moet, maar omdat je het bént. Besef ook dat het meestal niets met jou te maken heeft. Soms vindt iemand het simpelweg ongemakkelijk om jouw licht te verdragen, omdat het hun eigen schaduw naar de oppervlakte brengt. Voor hen kan het ook een uitnodiging zijn om met zichzelf aan het werk te gaan. Dat is slechts een kwestie van persoonlijke keuze, maar niet jouw last om te dragen. Het betekent niet dat jij moet dimmen. Wel dat je kan kiezen met wie je dat licht deelt. Als je het vergelijkt met een energiebron, dan besef je dat dit geen vanzelfsprekend cadeau is. Je hoeft het dus niet te verspillen aan wie het niet waardeert.