Groeien door te ontspannen

De drang om te groeien zit in onze menselijke aard. Heel duidelijk is dat bij kinderen, jonge dieren en planten. Dit stopt niet als we volwassen zijn, het krijgt alleen een andere vorm. Als we niet omgeven zijn door angst, pijn of dwang, is er altijd de drang om ons verder te ontwikkelen, in welke richting dan ook. Misschien ervaren we een verlangen om ergens beter in te worden, of om rustiger te worden, gelukkiger, liefdevoller of assertief. Er zijn momenten van oogsten, waarop we voelen dat er iets gebeurd is en daar van genieten. Dan voelen we dat het helemaal goed is zoals het is. Maar vroeg of laat zullen er terug verlangens opborrelen, niet omdat het toch niet goed was, maar omdat het in de aard van het leven zit en verbonden is met het mens-zijn.

Misschien klinkt dit zwaar, omdat we altijd in beweging zijn en er geen eindpunt is. Maar in feite is het dat niet. Het wordt pas zwaar als we onszelf of elkaar opleggen dat we moeten veranderen, dat we moeten groeien, anders moeten worden. Het wordt zwaar als we moeten gaan werken aan dingen die we beoordelen als ‘niet goed genoeg’. Kinderen die willen leren omdat ze gedreven worden door verlangen, leren makkelijk en probleemloos. Hoe meer druk van buitenaf er is, en hoe meer benadrukt wordt dat ze nog niet goed genoeg zijn, hoe zwaarder het wordt en hoe moeizamer ze zich ontwikkelen. Dat is bij ons ook zo. En toch gaan we vaak wel zo met onszelf om: dit is niet goed, dit te veel of dat te weinig. We vinden onszelf niet goed genoeg of niet ver genoeg en zien onze tekortkomingen als een probleem dat opgelost moet worden en waar we aan moeten werken.

Hierdoor zijn we ons vaak onbewust van de rijkdom van het leven. We beoordelen alles om ons heen als goed of niet goed en kunnen daardoor niet echt deelnemen aan wat er is, maar moeten er op reageren. We staan los van de stroom van het leven. Een deel van ons en van onze mogelijkheden bevindt zich in slaapmodus, zou je kunnen zeggen.

(lees verder onder de afbeelding)

Maar als we van onszelf helemaal mogen zijn wie en hoe we zijn, met alles wat daar nu bij hoort, dan kunnen we ons ontspannen, zoals een kind zich in die omstandigheden kan ontspannen. En als je ontspannen bent, kun je je overgeven aan het leven dat in je stroomt en dat altijd in beweging is. Dan wordt het leven een feest en worden verlangens uitdagingen en onze moeite moeiteloos. Natuurlijk gaat het ook dan niet allemaal vanzelf. Het kost moeite om te leren lopen of lezen bijvoorbeeld. Maar als deze inspanningen voortkomen uit verlangen worden ze licht en vol leven.

Meer lezen?

Hoe succesvol ontspannen?