Zelfliefde is de sleutel naar liefdevolle verbinding

Wat heb jij gemist als kind?

Misschien herken jij je wel in dit meisje. Weet je nog dat er oordeel over je heen kwam? Dat er van je verwacht werd om je op een bepaalde manier te gedragen? Als dat naar wens was en je deed wat er gevraagd werd, dan was je een braaf meisje. Dan kreeg je liefde. Die liefde was niet onvoorwaardelijk. Daar moest jij wat voor doen en iemand voor zijn.

Misschien hebben die stemmen van vroeger zelfs nu nog invloed op je. Op wat en hoe je doet, hoe je denkt en hoe je je kleedt, hoe je vindt dat je als vrouw moet zijn en je moet gedragen. En nu kom je met jouw volle rugzak dat kleine meisje tegen. Het meisje dat zo op jou lijkt. Het meisje in jou dat niet werd gezien en geen onvoorwaardelijke liefde kreeg. Hoe gedraag jij je naar haar toe?

Heel eerlijk, we weten wel wat hierin de meest liefdevolle keuze is, maar vaak worden we getriggerd in onze pijn, in ons trauma. Jij ziet op het moment dat je het meisje ziet een weerspiegeling van je eigen pijn. Je zou zomaar boos kunnen reageren. Je zou haar zomaar af kunnen wijzen. Niet omdat je dat zo bedoelt, maar omdat het jouw eigen projectie is van iets wat jij als kind hebt gemist.

De hele dag door projecteren we onze issues op de ander. We vinden iets van het gedrag of uiterlijk van een bepaald persoon. We worden getriggerd door onze emoties. De kunst is om je er bewust van te zijn dat jij en ik vaker projecteren dan we denken. Wat we van de ander vinden en hoe we er op reageren, zegt meer over onszelf dan over die ander.

Twee essentiële vragen

Hoe kun jij onvoorwaardelijke liefde geven, als jouw eigenliefde nog steeds voorwaardelijk is?

Als jij jezelf pas goed genoeg vindt wanneer je iets hebt bereikt, of wanneer je altijd voor iedereen zorgt, altijd voor iedereen tijd maakt, klaarstaat, dat extra stapje in je job zet, zorgt voor een opgeruimd huishouden, de perfecte vrouw, de perfecte moeder bent, die kilo’s kwijt bent, enzovoort ...

Hoe kun je die ander volledig zien wanneer jij jezelf nog niet ziet?

Hier gaat het ook vaak mis in relaties – in de breedste zin van het woord. We zijn ons niet bewust genoeg, communiceren onvoldoende en onze eigen pijn zit in de weg. Toch kunnen we zoveel van elkaar leren. Er komen niet voor niets bepaalde mensen op je pad. Hoe lastig dat soms ook kan zijn, zij zijn er om jou iets te leren.

De grootste les hierin is om onvoorwaardelijk van jezelf te leren houden. Waarbij jij je grenzen bewaakt en uitspreekt. Waarbij jij goed voor jezelf zorgt. Waarbij jij volledig jezelf durft en kunt zijn. Waarbij jij volledig in jouw licht staat en jezelf volledig omarmt – the good, the bad & the ugly.

Het hoort er allemaal bij, en dat is helemaal goed. Jij bent jij, en dat is precies de bedoeling.

Liefde voor je innerlijk kind

Leer je triggers kennen, kijk je pijnen aan, maar observeer bv. ook hoe jij over jezelf praat. Zijn dit liefdevolle gedachten? En de dingen die je doet, doe je zo omdat het moet, omdat het zo hoort of omdat je het wil? Hoe beter de relatie met jezelf is, hoe fijner de relatie met anderen zal zijn. Je wordt dan minder snel getriggerd en blijft zelf weg van oordeel. Je kunt de ander ZIEN.

Nu je hier weer bewust van bent geworden, hoe zou je nu met dat meisje omgaan? Je zou haar ZIEN. Een liefdevolle knuffel geven, troosten, een vriendelijk woord of gebaar geven.

Dat meisje zit nog steeds in jou. Zie haar maar. Geef je innerlijk kind in gedachten een dikke knuffel. Weet dat jouw innerlijk kind nog steeds regelmatig om de hoek komt kijken wanneer je getriggerd wordt. Erken haar. Geef haar die liefde die ze nodig heeft en toen zo heeft gemist. Jij kunt aan jezelf en aan dit kleine meisje in jou die liefde geven, gewoon in het hier en nu. Daar heb jij de ander niet meer voor nodig. Want er is niemand die dat nog kan vervullen, behalve jij zelf. Hoe meer jij dat kleine meisje in jezelf herkent en erkent, hoe liefdevoller de interactie met jezelf en vanuit daar ook met de ander zal zijn.

Zelfliefde is de sleutel naar verbinding, naar oneindige en universele liefde. Hoe mooi zou het zijn als we allemaal onvoorwaardelijke liefde uitstralen. Dat jij en ik gewoon goed zijn zoals we zijn. Dat we elkaar zouden ontmoeten in onze kwaliteiten, talenten en krachten. Dat we elkaar supporten. Dat we SAMEN LEVEN, vanuit liefde voor de medemens. Vanuit liefde kunnen leren, groeien en elkaar zien. Elkaar de ruimte geven en die veilige bedding met elkaar creëren om te groeien. Waarbij fouten maken normaal is. Waarbij kwetsbaar zijn een kracht is. Waarbij we elkaar zien op zielsniveau.

Jij kunt aan deze wereld meebouwen. Liefde is de sleutel. En het begint ... Bij zelfliefde.