Hoe de magie terugkwam in mijn leven

Ik zelf was al een tijdje thuis na mijn tweede burn-out. De spirituele boeken die ik las, gaven veel herkenning, troost en hoop. Tegelijkertijd werd pijnlijk duidelijk dat mijn leven niet zou veranderen als ik bleef doen wat ik altijd gedaan had. Maar hoezeer ik het ook probeerde op te lossen, de diepgaande patronen bleken zo hardnekkig dat al mijn goedbedoelde pogingen onderuit werden gehaald. De drie coaches die ik had geraadpleegd, brachten wel inzicht maar in de praktijk veranderde er weinig. De ‘ik ben niet goed genoeg’, ‘ik kan het niet’ en ‘ik ben het niet waard’ kleurden alles wat ik dacht of deed donkergrijs tot zwart.

Alles veranderde de dag dat ik Inge ontmoette en met haar aan de slag ging. Hoewel ze me niet kende, klopte alles wat ze zei als een bus. Ik had het gevoel dat ze dwars door me heen keek. Gek genoeg bracht dat me niet uit mijn evenwicht. Integendeel. Ik voelde mij op mijn gemak bij haar. Ze gaf me vertrouwen. Ze zag niet alleen mijn worsteling met mezelf maar kon me ook haarfijn uitleggen wat de oorzaak was, waarom ik telkens in hetzelfde patroon terechtkwam en hoe ik het kon veranderen. Inge nam geen blad voor de mond. Dat was even wennen en toch voelde het als een opluchting. Ze oordeelde niet maar bleef respectvol. Ik voelde me ondersteund en gezien, niet alleen in mijn pijn, maar ook in mijn potentieel. Ik wist dat ik hier iets heel bijzonders meemaakte. En ik niet alleen. Naarmate het weekend vorderde, zag ik de andere deelnemers met soms aanvankelijke weerstand of twijfel ook één voor één ontdooien, de één al wat sneller dan de andere.

Vloeiend wisselde Inge tussen dans, meditatie, channeling, healings, sjamanisme, contact met de natuur, opstellingen en ander emotioneel werk. Ze vertrok altijd van een concrete blokkade bij een cursist en ging daar dan mee aan de slag. Dit maakte weer pijn vrij bij een andere deelnemer, als een dominospel. Zo ook bij mij... Een onverwachte vraag van Inge katapulteerde me in één seconde uit mijn comfortabele rol van toeschouwer in een diepe doodsangst en pijn. Mijn hart zat potdicht. Zacht begeleidde Inge me naar een vorig leven waarin ik tegen mijn zin te jong uitgehuwelijkt was, op korte tijd 5 kinderen had gekregen en overal alleen voor stond met een man die me niet hielp. Terwijl ik de informatie mentaal ontving, vertelden de hevige schokken in mijn lichaam dat dit klopte. Ik voélde het in elke cel van mijn wezen. Ineens begreep ik waarom ik altijd volhoud zonder hulp te vragen tot ik er bijna bij neer val. Ik was toen ook bijna gestorven van oververmoeidheid. Daar kwam die doodsangst vandaan. Ik werd tegelijkertijd overspoeld door een diepe razernij, verdriet, hopeloosheid, uitputting, weerzin. Nadat ik in de opstelling hulp had kunnen vragen en mijn gevoelens had kunnen uiten, voelde ik me zoveel lichter. Het was alsof het licht was aangegaan, niet alleen in mijn hoofd, maar ook in mijn hart. Ik hoef niet meer alles alleen te doen en altijd perfect te zijn….Wat een opluchting!

(lees verder onder de afbeelding)