Tweede lockdown: de enige optie? Beter het immuunsysteem van risicogroepen en zorgpersoneel versterken.

Vanaf het begin van de pandemie blijkt dat de ernstige vorm van COVID19 vooral risicovol is voor kwetsbare ouderen met een of meerdere onderliggende chronische ziekten. Verspreiding vond hoofdzakelijk plaats in verpleeghuizen en ziekenhuizen. Zeventig tot tachtig procent van de patiënten die in Nederland en België met Acute Respiratory Distress Syndrome (ARDS, de ernstige vorm van COVID19) op de intensive care verbleven, hadden ernstig tot zeer ernstig overgewicht. Na een periode van warmere temperaturen met minder COVID19-patienten en mildere klachten op verpleegafdelingen en Intensive Care, neemt het aantal patiënten de laatste weken in de ziekenhuizen toe. De behandelduur nam door mildere symptomen en betere behandelingen van gemiddeld 22 dagen naar gemiddeld 8 dagen af. Anders dan bij de eerste golf zijn nu allochtone COVID19-patiënten in vier grootstedelijke Nederlandse ziekenhuizen oververtegenwoordigd.

Met de koudere temperaturen is evenals andere jaren het risico op bovenste luchtweginfecties toegenomen. Dit patroon loopt tot op heden nagenoeg parallel aan dat van de wekelijkse surveillance van 2019. Tot op heden wordt hoofdzakelijk het rhinovirus aangetoond met in veel mindere mate SARS-COV-2 en andere virussen. Dit kan mede veroorzaakt worden doordat mensen met griepachtige verschijnselen naar een teststraat van de GGD worden doorverwezen. Het influenzavirus wordt dit najaar nog niet niet aangetoond. Een review van COVID-19 studies (61 studies uit 51 verschillende landen) van de World Health Organization (WHO) door professor Ioannidis komt tot een COVID-19 infectiefataliteitsratio van gemiddeld 0,23 %.

(lees verder onder de grafiek)

In meerdere internationale onderzoeksrapporten is een relatie gevonden tussen etniciteit, incidentie en de ernst van het verloop van COVID19. Ook is een relatie gevonden tussen mortaliteit en grootstedelijke gebieden. Het risico om het coronavirus op te lopen of eraan te overlijden, lijkt verband te houden met de sociaal-economische status. Ziekten zoals bijvoorbeeld diabetes die verantwoordelijk worden geacht voor een verhoogd risico op overlijden door COVID19, komen vaker voor in de lagere sociale economische klassen.

Een wereldwijde vitamine D-deficiëntie-pandemie bij meer dan een miljard mensen heeft mogelijk bijgedragen aan een verhoogd aantal sterfgevallen tijdens de COVID19-pandemie. Vitamine D werd tot twintig jaar geleden vooral gezien als een vitamine die betrokken is bij de regulatie van calcium en botgezondheid. Vitamine D speelt echter een bredere rol met veel meer gunstige effecten voor gezondheid en welbevinden. Het is een belangrijke regulator van de expressie van meer dan 2500 genen en kan van invloed zijn bij een groot aantal gezondheidsproblemen. De laatste jaren heeft een toenemende interesse in de gezondheid bevorderende eigenschappen van vitamine D tot 5500 publicaties geleid. Deze onderzoeken hebben ertoe bijgedragen dat er een toenemend bewijs is dat vitamine D een belangrijke rol speelt in de regulatie van het immuunsysteem en daardoor de risico’s op een besmetting met COVID19 en andere virale en bacteriële infecties kan verminderen.

De mens kan zelf geen vitamine C aanmaken en is volkomen afhankelijk van vitamine C uit voeding, dat vooral in fruit en groenten te vinden is. Onder omstandigheden van stress en gebruik van geneesmiddelen is extra vitamine C nodig. Grote psychische druk leidt tot tekorten. Vitamine C speelt samen met zink een belangrijke rol in het immuunsysteem en bevordert de opname van ijzer, een mineraal dat noodzakelijk is voor de aanmaak van voldoende rode bloedcellen. De eerste onderzoeken die positieve effecten publiceerden door het gebruik van hoge concentraties vitamine C bij een virale pneumonie zijn uit 1948. Een belangrijke rol van vitamine C bij herstel bij sepsis en bovenste luchtweginfecties is door meerdere onderzoekers aangetoond. Het gebruik van een hoge orale dosis vitamine C kan infectie en een gewone griep voorkomen. Een onderzoek van Traber uit 2019 heeft aangetoond dat bij patiënten met ernstig overgewicht (metabool syndroom) minder vitamine C in hun bloed kan worden aangetoond.

Vitamine C speelt ook belangrijke rol om bbacteriën te kunnen neutraliseren. In 2019 toonde het onderzoek van Fowler aan dat het gebruik van intraveneus vitamine C de verschijnselen ten gevolge van stress met 16 % doet afnemen. Patiënten die behandeld werden met vitamine C verbleven gemiddeld drie dagen korter op de intensive care en een week korter op de verpleeghuisafdeling. Bij hoge intraveneuze dosistherapie fungeert vitamine C als pro-oxidant met een belangrijke rol in hyperontstekingsreacties. Lees hier verder.

Meer lezen?

Lees het volledige artikel op de website van HP / De Tijd
Wintercrisis: vitamine D-level running low
9 tips om corona te voorkomen
Ouderen in coronatijden: zijn stress en angst gevaarlijker voor hun gezondheid dan het virus zelf?
CORONADOSSIER / Het surrealisme voorbij: de coronacrisis vanuit het standpunt van de astrologie