Boekreview: De zoektocht naar een visioen - Daniël Van den Hurk

De ongedwongen manier van schrijven is een uitnodiging om anders te leren denken, waardoor je het leven gaat ervaren als een kracht die je begeleidt naar wat je bestemd bent te zijn. 'De stem van de natuurlijke wereld was mijn gids, die me influisterde wat ik kon schrijven, waardoor de zoektocht naar een visioen een persoonlijke reis is voor elke ontvankelijke lezer,' aldus de auteur. Het ondoorgrondelijke karakter van jouw verschijning is verstandelijk niet te begrijpen, maar enkel te ervaren door aandacht te schenken aan wat er van binnen tot leven komt. Het waarachtige leven speelt zich af in jouw unieke belevingswereld, waar de buitenwereld het platform vormt om elke verandering vorm te geven. Gaandeweg de reis wordt de tijd een tijdloze kracht, die je bekend wil maken met de wijsheid uit vervlogen levens, die je herinneren aan het lichtwezen dat je van nature bent.

Daniël Van Den Hurk deelt in dit zijn openbaringen en inzichten. Zo belichaamt het leven in al haar vormen de onvoorwaardelijke kracht van liefde. Dit wil zeggen dat je niets speciaals hoeft te doen om haar – het leven - als geschenk te ontvangen. Het leven is niet bedoeld om er zelfstandig vorm aan te geven, maar om te accepteren wat je wordt geschonken, waardoor deze natuurlijke kracht jouw essentie kan openbaren. Jij bent namelijk van nature een lichtwezen, die door mens te worden zijn afkomst is vergeten en zoekt naar de bestemming van zijn authenticiteit. Om de verbinding met je essentie te herstellen, is het belangrijk dat je anders leert denken, waardoor je helderheid krijgt in de strijd tussen je menselijkheid en je onsterfelijke ziel. Zonder strijd kunnen zorgen je niet naar problemen leiden. In de natuurlijke wereld van het hart bestaan geen problemen, omdat elke verschijning een functie heeft en dus wezenlijk van belang is. Zorgen zijn in wezen verlangens, die niet kunnen worden ingevuld door de grenzen van angst. Angst is een grens, die rationeel de mogelijkheden afweegt ten opzichte van wat als onhaalbaar wordt beschouwd. Zorgen vormen een realiteit, maar niet de werkelijkheid. Het zijn verlangens, die door de kaders van het gestructureerde denken niet de kans krijgen om je bestemming te onthullen. Door anders te leren denken, creëer je een werkelijkheid die het leven niet beoordeeld op de haalbaarheid van mogelijkheden, maar die ontvankelijk is voor de magie van synchroniteit. Synchroniteit is het moment dat het verleden zijn geheimen prijsgeeft waardoor de toekomst je de bewegingsvrijheid kan schenken om jezelf vorm te geven.