De ziekte, onze redding

Verwarring, chaos, geestelijke en sociale armoede, isolatie, ziekte, media-verloedering, schuldexplosie,… de nevenwerkingen van die zielloze, verkeerde weg zijn legio. Psychologen klagen nu dat ze de toestroom niet aankunnen van ontredderde patiënten, die door de coronacrisis tot op de rand van de wanhoop zijn gedreven. Eén van mijn beste vrienden heeft zich van het leven benomen na de eerste lockdown, begin 2020; de sociale isolatie deed zijn depressie-emmer overlopen. Vreselijk, maar niet nieuw, want de malaise was al zeer ernstig voor het vermaledijde virus toesloeg.

De vervlakking is inderdaad al heel lang aan de gang: onze muziek - die essentiële bron van helende, vervoerende trilling - is verworden tot kabaal of geneuzel; ons voedsel herleid tot voze, ziekmakende vulling; ons amusement tot goedkope, verslavende verdoving, onze natuur tot meelijwekkende morzeltjes ersatz, onze steden tot irritante mierenhopen, onze leiders tot kakelende kippen, zonder kop. Ze zijn nu in totale paniek, vanwege een virus, maar de stuurloosheid die uit hun angst voortvloeit is zeker niet nieuw.

Het onvermogen om doelgericht te streven naar het goede voor de gemeenschap heeft het voorbije jaar, met corona, een climax bereikt: de bestuurders van de ontspoorde gemeenschapstrein hebben geen flauw benul hoe ze het voortrazend gevaarte terug op de sporen kunnen krijgen en doen dan wat ze altijd doen wanneer ze in paniek raken: ze trekken aan de noodrem. De tot op de draad versleten noodrem, die waar in lelijke kapitalen ‘REPRESSIE’ boven staat.
Verbieden, beperken, bestraffen, angst inboezemen, beloven, sussen, afdreigen, opleggen, dwingen, chanteren en omkopen zijn de al te gekende, perfide instrumenten van de repressieve remmer. Wat gisteren verplicht was, is vandaag verboden, wat vorige week nog gul werd geschonken, wordt deze week teruggenomen. Slaan en zalven: het is het recept van de machteloze ouder.

En dan, zoals altijd, culmineren die opgekropte onmacht, dat blind voortsukkelen, die extreme onkunde en die meelijwekkende kortzichtigheid plots - en onomkeerbaar - in een Ziekte, met gepaste hoofdletter deze keer.