Een lichtwezen, ziel van een kind

Voordat deze ziel ervoor koos om vanuit het licht mens te worden, bezocht ze me regelmatig, ze vertelde me verhalen en zong en danste voor me.
Het was zeer aangenaam om haar om me heen te hebben. Dit bijzonder lichtwezen.

Ik wist wie haar ouders zouden worden, ik kende dit stelletje. Wist van hun problemen en kende hun leven.

De schade die de ouders hadden veroorzaakt en het verlies van alle spiritualiteit om hun heen.

Het licht was uit hun leven verdwenen, alles was somber en koud. Hun emotionele intelligentie was afgebroken en veranderd in een gevoel van haat. Zwart was de energie van hun liefde. Ze versterkte elkaar in het negatieve.

Dus maakte ik me als spirituele healer en medium uitermate zorgen om dit kleine meisje in wording.

Natuurlijk heb ik er geen invloed op, want de ziel kiest zijn eigen weg en proces, waar hij of zij zich kan ontwikkelen, kan leren, kan groeien in zijn zielsbewustzijn.

Ik zag de energie van haar conceptie en wist dat het niet lang meer zou duren.

Maar ik zag ook de energieën weer weg gaan. En het meisje zag ik weer, zoals ik ze van tevoren zag.

"Waarom wilde je niet op aarde komen?" vroeg ik haar.
"Ik heb de keuze gemaakt, want er zou licht van me ontnomen worden en alles in mijn zielsbestaan zou beschadigd zijn."

Ik hield mijn hart vast en wist dat ze de juiste keuze had gemaakt.
Ik vond het krachtig van haar en ik bewonderde haar in die kracht.

Maar ik zag wat ze gedaan had, bij de vrouw die ze als moeder had uitgekozen.
Door de korte verbondenheid had ze licht gebracht in het donker van haar bestaan.

Want het meisje droeg licht bij zich, dat ze door aanrakingen de mooie energieën van Kerst, haar tijd van ontstaan als mens, doorgaf aan haar moeder.

Een verwarde spirituele vrouw die het slachtoffer was van een narcist borderline patiënt.

En nu…… begreep ik nog meer als van tevoren, wat de opdracht was van het lichtwezen.
Dit hoorde bij haar proces, het bijzonder lichtmeisje, maar nog meer bij het proces van de jonge vrouw, haar moeder.

We spraken samen af dat ze me mocht blijven bezoeken als ze daar behoefte aan had.
Ik bedankte het meisje dat ik deelgenoot mocht zijn van dit bijzonder proces. Ik zei dat het mijn leven verrijkte en ik nu nog meer begreep over de weg van de ziel, de levens- en zielsprocessen.

Ze zoekt de weg in haar leven. Het is niet makkelijk om te healen wanneer je bent leeggezogen. De eerste stap, is toegeven dat je een slachtoffer bent.

Ze heeft licht ontvangen voor het veranderingsproces, beetje bij beetje zie ik haar veranderen. Haar weg zal nog een lang zijn, maar ik hoop dat ze mensen tegen zal komen die haar de juiste woorden en energieën geven om te herstellen.

Nu bid ik, samen met het zieltje uit het licht, voor haar.
En ben ik dankbaar dat de schade beperkt is.
Het had zoveel erger kunnen zijn voor alles om het kind heen.

Voor deze zielen is de weg gekeerd, van het zwarte onderweg naar het licht.

Hoe mooi kan het zijn.

Meer lezen?

Hannah
Vandaag is traag
Gedicht - Beschermengel