Toxische stoffen voor kinderen mogelijk gevaarlijker dan een virus

Dit is een Nederlandstalige samenvatting van het artikel “Have the children been poisoned?”

De laatste 50 jaar zijn meer dan 100.000 synthetische stoffen ontwikkeld en vrijgegeven voor gebruik, terwijl er vaak maar beperkte kennis is hoe de stoffen zich zullen gedragen in water, lucht en bodem. Zo duurde het jaren voordat de mogelijke link tussen pesticidengebruik door boeren en ziekten als kanker en Parkinson werkelijk erkend werden. In toenemende mate wordt door onderzoekers aandacht gevraagd voor de gevaren van PFAS (Per en Poly Fluoro alkyl substances) en PCB’s (Plychlorobiferyl), de zogenaamde endocriene verstoorders, op de gezondheid. In het boek “Our Stolen Future” Are we threatening Fertility, Intelligence and Survival?” van Colborn et al., wordt de verstorende invloed van deze stoffen op chemische signaleringsroutes in het lichaam toegelicht. Door het toenemend gebruik van toxische stoffen kunnen in het bloed van mensen zware metalen en/of chloor, broom of fluor gekoppelde eiwitten aangetoond worden. Recent zijn door Nederlandse onderzoekers voor het eerst microplastics in het bloed aangetoond. Al eerder werden microplastics aangetoond in zeedieren.

Gezonde kinderen beschikken over een goed werkend immuunsysteem dat in staat is om een robuuste en langdurige natuurlijke immuniteit tegen virussen en bacteriën te ontwikkelen en de ontwikkeling van chronische ziekten te voorkomen. Door de lockdowns zijn kinderen en jongeren de afgelopen twee jaren meer dan voorheen blootgesteld aan angst en stress, waardoor hun mentale en fysieke gezondheid zijn verminderd. In Engeland wordt sinds de tweede helft 2021 50 % toename van kinderen bij de voedselbank gezien. Ook kan niet langer aan alle noodzakelijke voedingsstoffen in de voedselpakketten voor hun ontwikkeling voldaan worden. Uit studies is gebleken dat de gevolgen van de Nederlandse hongerwinter door (epi)genetische wijzigingen generaties lang kunnen worden doorgegeven. De combinatie van deze factoren met een overmaat aan toxische stoffen waar kinderen aan blootgesteld, zijn vormen een realistisch risico voor de kwaliteit van leven, welzijn en toekomstig arbeidsvermogen tijdens het ouder worden. Nog meer vragen ontstaan bij een algemene waarneming dat de gezondheid en ontwikkeling van kinderen stagneren. Zo blijkt Long Covid mogelijk niet een gevolg te zijn van een SARS-COV-2 infectie omdat kinderen die de infectie niet hebben doorgemaakt vergelijkbare symptomen vertonen. Een andere onderzoeksgroep beschreef het fenomeen pandemisch brein: neurale ontstekingen in niet geïnfecteerde individuen tijdens de Covid19 pandemie. Steeds meer signalen waarvan de oorzaak nog onduidelijk is. Dit noopt tot het stellen van vragen en het achterhalen van de oorzaak.

Hoewel het nog onduidelijk is wat de oorzaak is van de ontstekingen en een overactief immuunsysteem, oververmoeidheid, verlies van kracht en interesse, kan niet uitgesloten worden dat de hogere mate van blootstelling en een combinatie van verschillende toxische stoffen een rol kunnen spelen. Een gedegen risk-benefit analyse van de toegepaste en verplichte maatregelen voor kinderen, jongeren en zwangere vrouwen is nodig om te voorkomen dat in de toekomst schadelijke acties worden herhaald. Juist omdat een recent onderzoek van het NIVEL een relatie legt tussen blootstelling aan schadelijke stoffen en luchtwegklachten van mensen met een longziekte. Indien schadelijke effecten door de pandemische maatregelen kunnen worden aangetoond, is een door de overheid gefinancierd herstelprogramma voor diegene die dat nodig hebben op zijn plaats. Pas dan is sprake van een strategie voor de preventie van infectieziekten en chronische ziekten en gezond oud worden. Onnodige ziektelast van deze en toekomstige generaties kan zo voorkomen worden.